Silezische Schoonheid (Wroclaw)

[Pieszyce]

Silezische Schoonheid (Wroclaw)
07. Dec 2013 at 07:29

nemo.omen
Trouw Veteraan
 

Uit de Gelderlander van 7 december 2013


 
Silezische schoonheid 

Wroclaw is niet de eerste stad die in je gedachten opkomt bij het plannen van een citytrip naar Polen. De universiteitsstad is een bezoek echter zeker waard. Je vindt er modern en oud door elkaar heen, het eten is er lekker en goedkoop en overal zijn kabouters.

door Joost Brantjes Op het terras van Spiz, een van de bierhallen op Wroclaw's centrale Rynek-plein, zit een bont gezelschap. Duitse toeristen hebben het over Breslau, Poolse Hell's Angels zijn bij elkaar voor een Harley Davidsonfeestje en Nederlandse studenten lijken afgekomen op de lage bierprijzen. Sinds 2012, toen de stad een van de vier Poolse speelsteden was tijdens het EK, genietWroclaw (je spreekt de naam uit als vrotswaf) ook internationaal een grotere bekendheid. Die zal nog toenemen in de aanloop naar 2016, wanneer de hoofdstad van Neder-Silezië de culturele hoofdstad van Europa wordt.

Wojciech Zalewski neemt me mee op een wandeling door de oude stad. De herbouwde, oude binnenstad welteverstaan, want Breslau, zoals de stad tot 1945 heette, lag na de oorlog volledig in puin. Nu staan de huizen rond de markt er tiptop bij met stucwerk in vanillegeel, zalmroze of bosgroen. Het raadhuis uit de dertiende eeuw is een van de weinige oorspronkelijke gebouwen. Daar staat ook het beeld van de Poolse dichter Alexander Fredro. Hij zit er uiterst relaxed bij, zijn jas nonchalant over de stoel gedrapeerd. Dit is de plek waar je afspreekt met je vrienden inWroclaw.

Zalewski neemt me mee naar de universiteit waar we de Wiskunde-toren beklimmen om van het uitzicht te genieten. De skyline van Wroclaw telt precies één wolkenkrabber, de ronde Sky Tower met een schuin afgesneden dak, die als een rechtopstaande wrap 212 meter de hoogte ingaat. Er hadden meer wolkenkrabbers moeten verrijzen, maar crisis en recessie staken daar een stokje voor.

Eenmaal buiten de universiteit valt het beeld van een man in een fontein op. Hij heeft een atletisch figuur en dat is goed te zien, want hij is poedelnaakt. Het beeld dat Hugo Lederer in 1904 maakte, betreft een edelman die enkel nog een sabel in zijn hand heeft. Na aankomst inWroclaw sloeg hij aan het gokken en verloor alles, zelfs de kleren die hij droeg. De man meende dat zijn nobele inborst van dien aard was, dat hij ook met alleen nog zijn sabel de straat op kon.

Lager bij de grond zie ik een beeldje van een kabouter. De stad telt er inmiddels ruim 270. Ze zijn een eerbetoon aan de Oranje Alternatieve Beweging uit de jaren tachtig. Het zijn bronzen beeldjes van allerlei soorten kabouters. Studerend, op een brommertje of duwend tegen een bal. De ventjes hebben zelfs een eigen museumpje, vlakbij de Sint Elizabeth-kerk. Denk je wellicht dat zo'n kabouter het leuk zou doen in je tuin? Niet doen. Laat ze staan, want inmiddels hebben ze allemaal een chip om ze te kunnen traceren.

We steken de Oder over naar de wijk Nadodrze. De brede lanen met kinderkopjes doen aan de wijk Prenzlauerberg in Berlijn denken. Van sommige huizen is het stucwerk verdwenen en in plantsoenen reikt het gras tot je knieën. Jonge ondernemers hebben er restaurants geopend, waar de Poolse keuken nieuw leven wordt ingeblazen. Maar je vindt er ook de traditionele bar mleczny of melkbar. Voor een habbekrats eet je er lekkere pierogi, deegkussentjes gevuld met kaas en aardappel en geserveerd met uitgebakken ui. Met de tram gaan we naar het oostelijk deel van de stad. Daar verrees in 1913 de Eeuwhal van architect Max Berg. Geïnspiteerd door het Pantheon in Rome en de Aya Sofia in Istanbul, ontwierp Berg een spectaculaire hal met destijds de grootste koepel te wereld. De hal staat op de werelderfgoedlijst. Daar dichtbij staat ook de Iglicca, een metalen naald van 96 meter hoogte. De volgende dag verkennen we de stad verder op de fiets. Wroclaw is gebouwd op 12 eilanden in de Oder en telt 127 bruggen. In de buitenwijken zien we levenloze architectuur die is opgefleurd met metershoge muurschilderingen op de blinde zijkanten. Over de imposante Grunwaldzki-brug keren we terug in de oude stad. Daar kopen we wat blikken bier en gaan naar Bielarskaeiland. Zittend op een bankje zijn we het eens dat Wroclaw snel op de kaart zal staan als nieuwe topbestemming.


Powered by TECNAVIA  
Copyright (c)2013 De Gelderlander 07/12/2013