"In het bos tussen Belarus en Polen is de menselijkheid geëindigd"

[Pieszyce]

Italiaanse pers over Polen: "In het bos tussen Belarus en Polen is de menselijkheid geëindigd".
17. Oct 2021 at 14:50


Italiaanse pers over Polen: "In het bos tussen Belarus en Polen is de menselijkheid geëindigd".

15 oktober 2021 

De afgelopen weken is er in de Italiaanse pers veel gesproken over Polen. Helaas is het niets om trots op te zijn. Op het Apennijnse schiereiland wordt Polen gezien als een land dat zich ten koste
van het leven en de gezondheid van vluchtelingen heeft laten meeslepen in het vuile spel van Loekasjenko en als een land dat de Europese Unie probeert te chanteren.

"Usnarz Górny. Hier, in het bos tussen Wit-Rusland en Polen, is de mensheid geëindigd. Hier, in het hart van Europa, voltrekt zich een ongekende humanitaire ramp", zegt Monica Perosino van
La Stampa. die herinnert aan veel foto's van de Pools-Belarussische grens. Bijvoorbeeld het verhaal van een 53-jarige Afghaanse vrouw die zich samen met zes kinderen aan de Poolse grens bevond
na 28 dagen ondergedoken te hebben gezeten in een vrachtwagen. Ze besloot het door de Taliban geregeerde land te ontvluchten toen haar man, een arts in een kliniek in Kabul, vermist werd.
Nu zijn zij en haar kinderen "omringd door Europees prikkeldraad", heen en weer gejaagd van Polen naar Belarus.

De auteur herinnert eraan dat zelfs in het geval van het doneren van voedsel en kleding aan vluchtelingen, Polen instructies moest krijgen van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.
Dat bevel bereikte blijkbaar de oren van Poolse functionarissen niet.

Nello Scavo van het Vaticaanse Avvenire meldt dat artsen geen bezoek mogen brengen aan vluchtelingen, zelfs niet degenen in de slechtste toestand, die bloed te spuwen. Scavo schrijft over
"een nieuw gordijn opgeworpen als reactie op de repressie van dictator Loekasjenka, die vluchtelingen verleidt hen naar de Europese Unie te duwen, uit wraak voor de sancties die men het regime
heeft opgelegd."

De journalist van "Avvenire" merkt op dat de situatie van vluchtelingen die Litouwen bereiken (2,7 miljoen inwoners), dat veel kleiner is dan Polen, ook niet goed is, maar dat de Litouwse regering
hen tenminste een dak boven het hoofd biedt, bijvoorbeeld in verlaten gevangenissen. Dit is beter dan een tent of gedwongen worden om buiten in het bos te blijven.

"La Repubblica" citeert Olga Bibbiani, een Italiaanse sociologe die in Polen woont en vluchtelingen helpt. "Vanuit het oogpunt van de Poolse regering hebben ze geen mensenrechten, maar in
feite instrumentaliseren alle landen in de regio immigranten," - schrijft ze.

Solidariteit is niet meer hetzelfde als Polen

Francesco Battistini van Corriere della Sera geeft een bitter verslag van de situatie in Polen. In een reportage uit Kuźnica, kort na het uitroepen van de noodtoestand, merkt hij op dat zelfs Trump
iets dergelijks niet durfde te doen aan de grens met Mexico.

"Op dit meest westelijke deel van de grens wordt Polen iets minder Europees en meer Belarussisch," beschrijft Battistini. - Alleen leger en politie, geen foto's, geen vragen, geen journalisten en
geen vrijwilligers. Opschorting van de mensenrechten langs 185 km van de grens. Geen demonstraties, avondklok".

De journalist van de Corriere merkt op dat in Polen de mensenrechten voor het eerst zijn opgeschort sinds 1981, het jaar waarin de krijgswet door de communisten werd opgelegd. "Elke dag
leggen ze 2 km prikkeldraad aan. Ze meten zorgvuldig de tussenruimte. Ze wikkelen het in drievoudige lussen. Ze maken de uiteinden gelijk. Ze zetten de palen op. Goed gedaan. Je kunt het
proeven. Ze gebruiken tangen zodat ze geen pijn voelen, vooral de pijn van migranten. Ze dragen witte handschoenen van versterkt latex zodat ze niet vuil worden met het vuil van de wereld."

"Wie had kunnen denken dat na de Berlijnse Muur de volgende hier zou verrijzen, net boven Lublin?" - vraagt de journalist. Hij citeert ook president Andrzej Duda, die de "dreiging" van groepen
Iraakse of Afghaanse vluchtelingen vergeleek met "de dreiging van de nazi's en de Sovjets in 1939". En "Vader Wojciech" van St Anthony's parochie in Kuźnica biecht op aan een verslaggever:
"Mensen voelen zich veiliger als er soldaten in de buurt zijn. Ik ook een beetje. Het is een politieke kwestie, geen kwestie van solidariteit".

Battistini besluit zijn relaas met een herinnering aan de tijd van Solidariteit: "Er was toen solidariteit. Maar Europa was toen anders, en Polen ook".

Ook hebben de Italiaanse media veel plaats ingeruimd voor polexit. Giampiero Gramaglia, docent journalistiek in Urbino, oordeelt in "Fatto Quotidiano" dat Polen en Hongarije helemaal niet van
plan zijn uit de EU te stappen, hun doel is slechts provocatie. Zij zullen niet weggaan omdat geld hen in de EU houdt.

"Het besluit [over de superioriteit van de Poolse wet boven de EU-wetgeving] dat door de regering van het Constitutionele Hof is vastgesteld, en nog meer de manier waarop migranten worden
behandeld, roepen nostalgie op naar een kleinere maar compactere Unie," schrijft Gramaglia. Hij gaat ook in op een brief van 12 landen, waaronder Polen, waarin wordt geëist dat de Unie
de verwikkelingen tegen migranten financiert. Hij wijst erop dat geen enkel van deze landen tot de oprichters van de Unie behoort, dat negen van deze landen pas na 2004 tot de Unie zijn
toegetreden en dat maar liefst tien van hen begunstigden van de Unie zijn, d.w.z. dat zij minder aan de Unie betalen dan zij ontvangen. De auteur stelt voor dat de "oude" leden van de Unie
tot een akkoord komen om de financiering voor het niet-naleven van de wet te verminderen. "Dan zullen we erachter komen of post-Brexit een nachtmerrie of bluf is".

Francesca Benedetii van de liberale krant "Domani" beoordeelt dat Warschau de tactiek van Orban om conflicten te laten escaleren heeft opgepikt en dat de beslissing over de "gerechtelijke
soevereiniteit" van Polen is genomen door rechters die zelf niet soeverein zijn, aangezien ze illegaal zijn benoemd door Duda en de regeringspartij. Benedetii ziet de uitspraak van het Poolse
Constitutionele Hof als een wraakactie van de Poolse regering voor het achterhouden door de Europese Commissie van middelen uit het Wederopbouwfonds en haar pogingen om Europese
middelen te koppelen aan de rechtsstaat.

Polen blaast extreem-rechts in Europa in de kaart

De auteur herinnert er ook aan dat de extreemrechtse partijen de beslissing van het Poolse Constitutionele Tribunaal in onder meer Frankrijk en Italië goed vonden. Zowel de post-fascistische
Italiaanse Broeders van Giorgia Meloni als de Matteo Salvini League, die samen met Italië regeren, steunen de Poolse regering door immigranten aan de grens te houden en te weigeren hen
te helpen, en in de verklaring van de superioriteit van de Poolse wet boven het Europese recht. Salvini's brief van de twaalf opmerkingen: "Wanneer is Italië aan de beurt?"

Forza Italia, de derde rechtse partij in Italië, ziet dat anders. Een van haar leiders, Antonio Tajani, voormalig voorzitter van het Europees Parlement en plaatsvervangend leider van de Europese
Volkspartij, herinnert La Repubblica eraan dat "de suprematie van het Gemeenschapsrecht boven het nationale recht wordt bepaald door de parlementen van de lidstaten en is vastgelegd in
de verdragen. Zeggen dat Brussel anderen iets dicteert, is een misverstand". Volgens Tajani wil de Poolse regering de EU niet verlaten, maar provoceert zij slechts, "misschien ten behoeve van
haar kiezers".

Tajani noemde het initiatief van 12 landen om muren op te trekken "misplaatst": - Dit lost niets op. Er is een gemeenschappelijke EU-strategie nodig: investeringen in Afrika, een coherent beleid
in het Midden-Oosten, betrekkingen met Turkije.

De Italiaanse media wijzen unaniem naar Donald Tusk als de belangrijkste tegenstander van de regeringscoalitie. De commentator van "Domani" meent dat de "dreiging van Polexit" hem en
zijn partij in staat heeft gesteld hun sterkste troef naar voren te brengen: het pro-Europeanisme. "Het kan zelfs diegenen verleiden die op PiS hebben gestemd maar in de EU willen blijven,"
- schrijft hij. En Battistini van de Corriere citeert de woorden van Tusk dat het optrekken van muren voor "arme mensen die op zoek zijn naar hun plaats op aarde" "walgelijke,
lelijke propaganda" is.

Bron:  wyborcza.pl przez Bartosz Hlebowicz, Florencja     język po Polsku