De duistere geschiedenis van een mysterieus ziekenhuis bij Warschau

[Pieszyce]

De duistere geschiedenis van een mysterieus ziekenhuis bij Warschau

SzaryBurek
8 oktober 2022

"Zofiówka" is een faciliteit in Otwock, nabij Warschau, waarvan de geschiedenis in het teken staat van grote tragedies - meer dan honderd mensen werden hier tijdens de oorlog vermoord.
Vroeger was hier een sanatorium voor neurologische en geesteszieke Joden. Sommigen zeggen dat het spookt in het al jaren verlaten gebouw.

Vele foto's van het sinistere maar aparte  gebouw Hier

Het instituut voor geestelijk en neurologisch zieke Joden "Zofiówka" werkte sinds 1908 in Otwock in de provincie Mazowië, als ziekenhuis en sanatorium. De plaats werd opgericht op initiatief
 van de Vereniging voor de Verzorging van Geestelijk en Zenuwzieke Joden. De belangrijkste organisator was Samuel Goldflam, een neuroloog arts, die het ziekenhuis leidde tot 1926.
Zijn opvolger was Gotlib Kremer, en later Rafał Becker (een Poolse psychiater van Joodse afkomst). In 1932 werd de psychiater Jakub Frostig op zijn beurt directeur van het ziekenhuis.
Vermeldenswaard is ook dat de naam "Zofiówka" afkomstig is van Zofia Endelman, die haar juwelen schonk om de grond voor het complex te kopen.

Aanvankelijk had het ziekenhuis slechts plaats voor 95 patiënten, maar al snel kwam er een paviljoen voor vrouwen bij. In 1926 werd het centrum opnieuw uitgebreid en werd het het grootste
sanatorium van Otwock. In 1935 was het ziekenhuis al een enorme vestiging met bijna 300 bedden voor patiënten. Er kwamen steeds meer geesteszieke Joden in het gebouw. Het waren vooral
behoeftige Joden die daar terechtkwamen en gratis werden behandeld. Het geld kwam uit de begroting van de gemeente, de Vereniging voor de Verzorging van Geestelijk en Zenuwzieke
Joden en deels van de familie van de patiënten. De behandeling van zenuw- en geestesziekten in soortgelijke instellingen was destijds een noviteit. De belangrijkste elementen van het
behandelingsproces in het psychiatrisch ziekenhuis van Otwock waren rust en werk.

In 1940 begon de nachtmerrie die "Zofiówka" zijn grimmige reputatie als psychiatrisch ziekenhuis bezorgde. Toen richtten de Duitsers in het bezette gebied een getto in, waartoe ook "Zofiówka"
 behoorde. De nazi-arts Jost Walbum kreeg de volledige controle over "Zofiówka" en behandelde het ziekenhuis bijna als een barak in een concentratiekamp. In die tijd waren de omstandigheden
 in de faciliteit verschrikkelijk, met patiënten die stierven van de honger en de kou. De omstandigheden waarin zij werden gehuisvest verslechterden aanzienlijk. In 1941 werden er 350 patiënten
geplaatst, hoewel er niet zoveel plaatsen voor hen waren.

De laatste akte van het drama speelde zich af in augustus 1942, tijdens de liquidatie van het getto van Otwock. De Duitsers waren niet van plan om nog langer voor de patiënten en het ziekenhuis-
personeel te zorgen. Ze hebben toen meer dan 100 patiënten en verschillende artsen doodgeschoten. Slechts een paar mensen wisten toen uit het ziekenhuis en het gettogebied te ontsnappen
naar Warschau. Sommige artsen pleegden toen ook zelfmoord.

Na de Tweede Wereldoorlog werd "Zofiówka" opnieuw gebruikt voor medische doeleinden. Een centrum voor tuberculosepatiënten functioneerde er tot het midden van de jaren tachtig.
Aanvankelijk werden er alleen adolescenten opgenomen, maar later werden er ook afdelingen voor volwassenen geopend. In 1985 werd het weer omgebouwd tot psychiatrisch ziekenhuis.
Het behandelde voornamelijk neuropsychiatrische stoornissen bij kinderen. Er was ook een afdeling voor drugsverslaafden en voor volwassenen met geestesziekten.


Het centrum werd eind jaren negentig gesloten en raakt sindsdien steeds meer in verval. Op dit moment is de faciliteit ontdaan van alles wat enige waarde had. Overal liggen kapotte flessen
 en afval en de muren zijn bedekt met lelijke graffiti.

Het is interessant op te merken dat de moeder van Julian Tuwim, Adela Tuwim, ook in de inrichting werd behandeld. Als privé-patiënte werd zij buiten het getto overgebracht naar een
huis in de Ceglana-straat, en na de liquidatie van het getto werd zij ondergebracht in het huis van haar voogdes Apolonia Rybak. Ze werd daar vermoord en haar lijk werd op het landgoed
begraven. Na de oorlog verplaatste de dichter haar lichaam naar een familiegraf in Łódź Hij beschreef deze tragedie in zijn gedicht "Moeder":

Ze werd neergeschoten door een fascist,

Toen ze aan mij dacht,

Ze werd neergeschoten door een fascist,

Toen ze naar me verlangde.

(...)

Geschoten door de moederlijke wereld:

Twee strelende woorden,

Hij gooide het lijk uit het raam...

Naar de heilige kasseien van Otwock.

"Zofiówka" werd na verloop van tijd een van de vlaggenschepen van het donkere toerisme in Polen. In het ziekenhuis ontstonden veel legendes over de geesten van overleden patiënten
die er terugkeerden. Onderzoekers van paranormale verschijnselen in Polen wijzen vaak op het psychiatrisch ziekenhuis "Zofiówka" in Otwock als een van de meest spookachtige plaatsen
in Polen.

Bron: szaryburek.pl, onet.pl przez  SzaryBurek      język po Polsku

[Pieszyce]

Szary Burek een fotoblogger, met geweldig veel zeer interessante artikelen over oude gebouwen en
 situaties, die als ik tijd had allemaal wel zou willen vertalen, maar zonder toestemming kan dat dus
 niet. Bovenstaand wel gedaan, maar vanwege het thema met een vreemd gevoel.

Toch is het de moeite waard deze site https://www.szaryburek.pl/ meerder malen te bezoeken en
desnoods gebruikt men een vertaal machine. Heel veel succes en laat het weten als je iets bijzonders
hebt.