Reis naar Polen – dag 5 en 6 de dagen gaan vlug

Zaterdag 7 mei 2005

Verdulleme.. en weer was ik de eerste die m’n lekkere warme bedje uit rolde! Ondanks een kort nachtje sta ik er om zeven uur weer naast, aangezien we om negen uur een bezoekje willen brengen aan de Russische Markt in het stadion van Warschau. De niet-uitgeslapenheid van mij blijkt wel uit het feit dat ik bijna in twee stukken gereten werd door een plotseling opdoemende tram van links, maar toch weet ik gelukkig zonder verdere kleerscheuren het stadion te bereiken. En daar sta zelfs ik als Randstadter verbaasd: wát een mensen!! Langs de weg richting het stadion staan al tientallen kraampjes en rondom het station staan er nog honderden. Helemaal bovenaan de markt heb je een machtig mooi uitzicht over het ronde stadion met al zijn staanplaatsen. Oud, maar o zo mooi voor een voetbaldier als ik! Het weer zit helaas niet mee, maar toch zijn de dames vastbesloten om ieder kraampje langs te gaan om te kijken of er nog iets te snaaien valt. Irf steelt de show met haar zilveren muiltjes en Rosan weet met haar “mooie ogen” flink wat korting te krijgen bij de tassenwinkel. Prima ochtendje dus voor mijn reisgenotes.

’s Middags blijkt de vermoeidheid er toch flink ingehakt te zijn bij iedereen en dus besluiten we het te houden bij een bezoekje aan het Paleis van Cultuur. We nemen direct de lift naar de dertigste verdieping en nadat we onze oren weer open geslikt hebben, kunnen we genieten van een fenomenaal uitzicht over de stad! We zien de rivier de Wisla, het bouwproject van Tebodin en zelfs de achterste achterwijken van Warschau. Als klap op de (vuur-)toren word ik op honderd meter hoogte ook nog gebeld door Shir, dus mijn dag kan even niet meer stuk. Snel even een live verslag uit brengen van al het moois om me heen, en dat alles met een uitermate goed bereik.

En aangezien zaterdag toch de vaste stapavond is, gaan we ’s avonds op uitnodiging van Gosia nog even wat drinken in een pub. Gosia ratelt honderduit over haar vrienden die ze niet gastvrij genoeg vind, de moeite die ze doet om het voor ons gezellig te maken en de blijheid die ze heeft dat we gekomen zijn. Als dank voor alle tijd die ze in ons gestoken heeft met tolken, gidsen en plezier maken, geven we haar als dank nog een leuk bedragje. Na drie dikke zoenen en de belofte dat we haar zullen rondleiden als ze even in Nederland is, nemen we afscheid van haar en duiken in het hostel direct ons bed in. De hyperactiviteit van de avond daarvoor is dit keer iets minder actief aanwezig…

Zondag 8 mei 2005

Op zondag lijkt het leven op en in de Poolse straten bijna uitgestorven. Zo ook vandaag. Terwijl Irf en Ellen naar een Poolse kerk gaan om daar na de dienst een interview te doen met een dominee, gaan Rosan en ik nog even terug naar de Russische markt. Deb gaat zelfs helemaal d’r eigen gang en besluit op eekhoorntjesjacht te gaan in het park. Met een fototoestel uiteraard, welteverstaan! Bij de markt aangekomen blijkt het daar dus nog steeds best druk te kunnen zijn; dus hand op je portemonnee en gaan! Rosan weet haar afpers-, uitbuitings- en afdingcapaciteiten optimaal te gebruiken en met een paar schoenen en overhemd voor zichzelf en een portemonnee en leuk shirtje voor Shir(t) namens mij, verlaten we de markt weer. Het is buiten steenkoud en dus besluiten we de middag te gebruiken om in bed lekker verder te tikken aan artikelen en reisverhalen.

Rond zes uur zijn Deb, Irf en Ellen weer terug van hun bezoekje aan de ‘oude stad’ in Warschau. Het bakken van de aardappelen mondt uiteindelijk uit in een zwart debacle, waardoor zelfs bijna het brandalarm van het hostel in werking moet treden. Gelukkig smaken de vissticks nog vrij aardig, dus met een goed gevulde maag duiken we ’s avonds weer het bed in. Daarvoor hebben we onze tijd nog wat onnuttig besteed met msnen, mailen en vast de tas inpakken voor morgen. Dan gaan we namelijk met de ambassade op stap en mogen we zelfs een nachtje in een ander hotel bivakkeren!